დადგა აგვისტოს დილა,

დღეს დილიდანვე ცხელა.

ცა ისე მოწმენდილა,

ო, მზე ჩანს ვარდისხელა.

დასასვენებლად არის

გამგზავრებული ყველა.

თბილისს ღია აქვს კარი _

ზაფხული გადის ნელა.

დადგება სექტემბერი,

ქუჩები აივსება.

შინ დაბრუნდება ბევრი,

იტყვის ზაფხულის ქებას.

ვინ _ ზღვაზე გარუჯულა,

ვინ _ მოიარა მთები,

ვინ _ ბედი მოარჯულა,

ჰკრა სხვა ქვეყნის ცას ფრთები.

წელს ვერ წავედი ვერსად,

ამ ცხელ თბილისში ჩავრჩი.

მაღვიძებს დილის მესსა

და მარტოობა _ ჩარჩი.

ჩქარა გავიდეს, მინდა

აგვისტო _ ჩემებს ველი,

როგორც წყალობას ციდან.