ზეცისაკენ ილტვოდა,

უფლის ნება დიდია!

ბებო ხშირად იტყოდა:

„გული ძაფით მკიდია“...

რომ არაფერს ითხოვდა,

ვიცი, ბევრჯერ ვინანებ,

ბებო ხშირად იტყოდა:

„იმ გორზე დავივანებ“...

მუდამ მემახსოვრება,

კაფავს წალამს ბებია,

იტყვის: „ჩემი ცხოვრება

ორი პარასკებია“...

აქეთ არვინ დარჩება,

იქით მიტომ ილტვოდა,

„ყველა ვარდი დაჭკნება“...

როგორც ბებო იტყოდა.

P.შ. ეს ცხოვრება ასეა,

მოდიან და მიდიან,

ბებო სევდით სავსეა,

„გული ძაფით ჰკიდია“...