მამულო, შენი ნათელი მერტყა,

შენს გამო – თუ რამ სიკეთე ვყავი,

ძველი საწოლის კიდეზე ერთხანს,

იდება ჩემი ჭაღარა თავი.

რაგინდ სიმწარე შემასვა, გლოცავ,

ძარღვები, ლურჯი, შემოგაწანი –

მწედ, სამკაულად. არ შეკრთე, როცა

მოგესმას ჩემი ძვლების ლაწანი.