როგორ დავთმე, –

არ ვიცი,

გულს მობმული

მამული, –

მიმკოცნელი

მრგვალი ცის,

ნამეხარი...

ნამუმლი...

რაიც მოვწყდი, –

მის გარდა,

გული, თითქოს,

კიოდა...

უფრო

მეტად მიყვარდა,

უფრო

მეტად მტკიოდა...