შენ ნამდვილი ხარ და მაშინ, 

როცა ცას ღრუბელი ფარავს, 

ანუ, 

როცა ცივა ცაში, 

ჩვენი სახლის კედლებს ათბობ.

შენი სახელია - მარა, 

ჩემი ცოლი ხარ და როცა, 

სულში მივარდება ქარი

და ჭუჭყით მევსება ხორცი,

არასოდეს მტოვებ მარტო.

შენი სახელია - მარა, 

ქალი ხარ, უფრო კი, ბავშვი, 

ნეკნი, არ ვიცი და მალა

ხერხემლის, როცა ხარ სახლში, 

ქუჩას ეფინება შუქი.

შენი სახელია - მარა,

ვართ სულ უბრალოდ და ჩვენთვის,

არც ვინმეს სიყვარულს ვპარავთ,

გვყავს ჩვენი შვილი და ღმერთი

ერთმანეთს ყოველდღე გვჩუქნის.