სანამ გიბია კარზე ულაყი,

უღელში – ხარი, კვალში – გუთანი...

კედელზე ხმალი და ზამბულაკი,

მაშასადამე, გაქვს საყუდარი...

სანამ ჯერ კიდევ ამბობ, – ნახვამდის! –

სვამ და უგონოდ სანამ არ თვრები,

სანამ აუბნებ ენას ლაქარდით,

და, ესე იგი, მოემართები...

მოდიხარ, სანამ მოექანები,

სანამ ანბანი გაქვს საკუთარი,

გაქვს მშობლიური სანამ გარემო,

მაშასადამე, გაქვს საყუდარი...