ბახუსმა აღარ დამინდო,

დავითვერ ალადასტურით,

ღვინო იყო და რა ღვინო,

სათუთად ნაფერ-ნაწური.

თვალი შევავლე ჭინჭილას,

თითქოს შემიჩნდა მაცდური,

ირონიულად მიცქერდა

ხელადის ციდა ნათლული.

გულბაათ გამომეცხადა,

სათამადეთში განთქმული,

მითხრა: – ჭინჭილით არ შესვა,

ყანწი შეივსე ყანწური.

რჩევა ვისმინე, დავუთმე,

თამადას ვთხოვე დასტური,

მაჯაზე შემოვიგრიხე,

ჯიხვის რქა მამა-პაპური,

შევივსე, ქებით გავლუმპე

ალადასტურის დამწური.