როგორც მაისის წვიმების Eშემდეგ

განბანილ ფოთლებს

დაადგება უცხო სინათლე,

მზისა და ჩუმი სინარნარისა,

ისე ცრემლებით სავსე უბის

ჩამოცლის შემდეგ,

თითქოს ვბავშვდები და დაკარგულ

სიწრფელეს ჩემსას ისევ ვიბრუნებ,

საუფლო ჩემი კვლავაც მაღლდება.