მწუხრი დამძიმდა, ვით ტყე წვიმებით,

ნისლი დააწვა დაღლილ ფოთლოვანს...

ჩათავებულა ჟამის წირვები,

ჩემ წილ სივრცეში მკაცრად მოთოვა!

რა ენაღვლებათ წიკო-მაკოებს!

გული სკდომამდე არის მისული...

ჯერ მხოლოდ შენი მზერა მაკავებს _

მშვენების შუქით შემომისნული.