უშენოდ ყოფნა მეშინის,

ვკოცნი შენს წმინდა ჭრილობას,

მეამაყება მე შენი

ლამაზი დედა-შვილობა.

შენი ცისკრების ჭირიმე,

ღვთის წინ მავალო მართლადა,

როს დამიდგება ჯერი მე,

დაგადნე წმიდა სანთლადა.

სიცოცხლე შენით იწყება,

თვით უკვდავებაც შენა ხარ, _

სიკვდილის გადავიწყებავ,

ღვთივკურთხეულო ვენახო.

იკურთხოს შენი ცა-მიწა,

ყველა ყვავილი, ყველა ხე...

ცრემლი გაშოროს უფალმა,

სულ სიხარულში გვენახე.