დეკემბერი, დეკემბერი,

ვაი, უკვე ვეღარ ვშველი

უკანასკნელ მოფარფატე ფოთოლს...

შენს ნაბიჯებს ისევ ვეძებ ,

შემოდგომის ყვითელ გზებზე,

ალბათ მალე თეთრი სევდა მოთოვს...

გადაივლის ეს ზამთარი,

მიყუჩდება მკერდში ქარი,

მაგრამ მაინც უშენობა შემშლის,

რადგან ისევ მოვა მარტი

და ფერდობზე ჩამობარდნილ

ყოჩივარდებს აიტაცებს ხელში...