ამოუმშრალეს

ერთურთს თვალები _

თავშლით და თათით

და უბრად სხედან:

დედები, მაგრამ...

მაინც ქალები _

მოყმის დედაი

და ვეფხვის დედა.

ომჟინიანი მათი ვაჟები

კლდემტირალასთან

ერთ ფარზე წვანან;

მოყმე ბინდია,

ვეფხვი _ რიჟრაჟი,

დედანი _ ლოკვა და იავნანა.