აი, ფანტელებს, უკვე დაღლილებს,

მიწაზე ცრემლად ქცევა მოუნდათ;

ამიერიდან თოვლს ვინ გვახილვებს,

ანდა ქარბუქებს, თოვლთან მოუბართ...

თბილი ნიავის მინდა შეჩვევა

და შენც, სავალო, არ მეძნელები...

ღრუბლის ფერდობებს შუქი ეცემა

და ამოდიან ზედ ენძელები.