ჩემი სულის ღმერთები

სადღაც შორს მიფრინავენ...

მიწიერი ვედრებით

შევრჩი ადამიანებს...

შევრჩი,

ვხედავ მადლია

ჩემი სულის მოთოკვა,

ჩემში კარგი რაც კია,

ჩემში რაც კი მომწონდა –

ვერ პოულობს საყდარს და

ქარს მიჰყვება ქარივით...

სული ჩემი გაწამდა,

სული – თეთრი ყვავილი!