სალომეს

თვალებმა ფოფინამ სინათლე მომფინა –

ვარსკვლავთა ყვავილებს მესვრის,

სალომე – ჩემი სიცოცხლის საზომი,

ჩემი ყველაზე ლამაზი ლექსი.

მოვიდა იმედად და ნამი მაპკურა,

ხელახლა გაცოცხლდა დაღლილი ფესვი,

სალომე – ჩემი უტკბესი სიმღერა,

ჩემი ყველაზე ლამაზი ლექსი.

თაკარა ზაფხული ხელებში მადნება,

დრო აღარ მეყოფა თესვის,

სალომე – ჩემი სიკეთის ნაყოფი,

ჩემი ყველაზე ლამაზი ლექსი.

სიზმარმა მაჩუქა ზღაპრული ფერია

ზურმუხტი თვალების კვესით,

სალომე – ჩემი სუნთქვა და სინათლე,

ჩემი ყველაზე ლამაზი ლექსი.