ალა-ბულა მე’ძალავ, _ შჩივ

ერთ დროს ნაღელვ ყანებსავ,

საქონის ჩლიქ დაღნატვრიავ

ერთ დროს მდიდარ ქავებსავ;

ყორე მიწისკ ჩამოღვრიავ

ერთ დროს მტრის ვერ მკარებსავ,

ქარ წა’ჭრიალებსავ

ღირკლედ დამრჩალ კარებსავ.