არ ვხუმრობ დღემდე რომ ევა ვარ,

სამოთხის ვაშლი მაქვს ნაგემი,

ვარანობს საწუთრო ავარა,

სამყაროს ამოთქმულ საგებით.

კალამი ატყვევებს კალამბურს,

კითხვები ხილვებმა დაბურა,

იმ პირველ ცეცხლოვან ამბორით

გაიხსნა კოცნათა `კაბურა".