მწუხრზე დამარხეს მზე მწყემსებმა უფოთლო ტყეში
და მებადურმა ბალნიან ბადით
ამოზიდა გაყინული ტბორიდან მთვარე.

ლურჯ ბროლში ცხოვრობს ფერმკრთალი კაცი
თავის ვარსკვლავზე ღაწვდაყრდნობილი
ანდა მიიდრეკს თავის სიზმრების ძოწეულისკენ.

მაგრამ შეაკრთობს მუდამ ფრინველთა
ფრენა მომზირალს, საიდუმლო ლურჯი ყვავილის,
მოახლოებულ სიმშვიდეს უკვე ახსენდება დავიწყებული:
დაშრეტილი ანგელოზები.

ისევ მთვარიან ქვიანეთში აღამებს შუბლი.
იქ სხივოსან ყრმად
გამოჩნდება და
შემოდგომასა და შავ კვდომაში.