დღე არის ცივი, მოქუფრული და ღრუბლიანი;
წვიმს, ხოლო ქარი არ იღლება ქროლვით, გრიალით;
სუროს ყლორტები სახლის კედელს მჭიდროდ ეხვევა,
ფოთოლთა ტევრი ქარის ქროლვით შემოეხევა,
და დღეა ცივი, მოქუფრული და ღრუბლიანი.

ჩემი სიცოცხლეც პირქუში და მოქუფრულია;
ისევ წვიმს, ქარი არ დაღლილა ჯერაც სრულიად;
ჩემი ფიქრები არ შორდება შორეულ წარსულს
და ყრმობის იმედს დამარცხება ამ ქართან არ სურს,
დღე კი კვლავ ცივი, პირქუში და მოქუფრულია.

არ დაემონო, გულო ჩემო, ფიქრებს ტიალებს;
მზე ღრუბლებს მიღმა ძველებურად ისევ ციალებს;
ყველა სიცოცხლე ერთმანეთს ჰგავს, შექმნილი ღმერთის,
ყოველ სიცოცხლეს წვიმიანი დღეებიც ერთვის,
ზოგიერთი დღე უნდა იყოს პირქუში ჩვენთვის.