მელანი ჟონავს ჩემი პირიდან.
არ არსებობს უფრო დიდი ბედნიერება.
მე შევჭამე პოეზია.

ბიბლიოთეკარი თვალებს არ უჯერებს.
მისი თვალები მწუხარეა
და ხელები კაბაზე აქვს მიტმასნილი სიარულისას.

ყველა ლექსი შეჭმულია.
შუქმა იკლო.
ძაღლები ზემოთ ამოუყვნენ სარდაფის კიბეს.

თვალისკაკლები ბზრიალებენ.
თათებზე ცეცხლად უგიზგიზებთ ჟღალი ბალანი.
საბრალო ბიბლიოთეკარი აბაკუნებს ფეხებს და ტირის.

მას არ ესმის.
როცა ვეცემი მუხლებზე და ხელს ვულოკავ,
ის იწყებს კივილს.

მე ვარ ახალი ადამიანი.
ვუყეფ და ფეხქვეშ ვებლანდები.
ბედნიერი ვხოხავ ზურგზე წიგნების კუპრში.