უგალავნო ქალაქივით
დაუცველო და ფარღალალავ,
ნუღარ ეტყვი, ვით გენატრება,
ქარს წინ ნუღარ გადაუდგები,
დაე, იქროლოს,
უსულო და უსაქმური
სიტყვები გზა-გზა ჩამოარიგოს,
რაც სურს, ის არ თქვას,
რაც არ უნდა, ის გაიგონოს,
ნუ დაუძახებ,
ნუღარ ეტყვი,
რომ ცოცხალი ხარ!