ფიალა სავსეა შხამით,
დასრულდა ზღაპარი ტკბილი...
რომ გარდაიცვალო ღამით,
ვინ შემიცხადებს დილით?!
ცრემლების დანამულ ნაწერს
სახსოვრად გიტოვებმ ჩემო!
არავინ დაიგლეჯს თმაწვერს,
ვის ენაღვლებოდა თემო...
იღბალი გამწყრალა ჩემზე,
ცოდვების მქონია მძიმე.
მომსვლელი დაკრძალვის დღეზე,
საერთოდ იქნება ვინმე?