სონეტი 85 (მთარგმენელი:რეზო თაბუკაშვილი)
დადუმებული ჩემი მუზა ვერ გესალმება,
სხვევი კი, ამ დროს, შენი ქებით გალაღებულან,
გადაქცეულან მელექსენი ოქროს კალმებად,
ხან ძველებურად გიმღეროიან, ხან ახლებურად.
მე მუნჯადა ვარ, ულექსობას ვითმენ და ვითმენ,
სხვები კი სწერენ ჩინებულად ლექსებს მაცდურებს,
მეც მათ ჰიმნებზე „ამინს“ ვამბობ, ვით მედავითნე
და შენს საქებრად ნათქვამ სიტყვას სხვას ვუდასტურებ.
სხვა როს გადიდებს, მე ყოველთვის მას ვეთანხმები,
თუნდ მეცოტაოს მისი სიტყვ ხოტბად დანთქმული,
მე გულში გაქებ, უხილავი შენი თანმხლები,
რამეთუ შენ ხარ ჩემი ლექსი, ჩემგან ართქმული.
რადგან სიტყვისთვის მეხოტბეებს წყალობ აქამდე,
მეც შემიწყალე, თუ უსიტყვოდ აზრი გაგანდე!
საიტის "ექსკლიუზიური" მასალის გამოყენებისას აუცილებლად მიუთითეთ საიტის ლინკი!
სავტორო უფლებების დარღვევის შემჩნევის შემთხვევაში გთხოვთ დაუკავშირდით საიტის ადმინისტრაციას! litklubi@mail.ru