სონეტი 86 (მთარგმენელი:რეზო თაბუკაშვილი)
როს ტყვედ მიყვები მისი ლექსის გაშლილ იალქნებს,
როცა მის სიტყვას მონუსხული გულში იკონებ,
შიშით ვიბნევი და ფიქრსაც ვატან ნიავქარს,
კვირტშივე დამჭკნარს ვმარხავ ჩემი ლექსის სტრიქონებს.
ჯადოქრებისგან თუ ისწავლა შემოქმედება,,
თორემ მოკვდავის ნამღერს არ ჰგავს მისი გალობა,
ვფიქრობ და სულებს უსამართლო ბრალად ედება
ჩემი შიში და ჩემი ლექსის უგზოკვალობა.
ჩემს მეტოქეს და მის ჯადოქრებს ნუ ეგონება,
რომ ნაღამური პოეზიით ცრემლი მედინა,
მე შიშმა როდი ამირია ჭკუა-გონება,
სიმღერა ჩემი სხვა მიზეზმა გამაწყვეტინა.
მან თავის ლექსში მოგცა ბინა. მუნჯად მიტომ ვარ,
რომ სადიდებლად შენი ჩრდილიც არ დამიტოვა.
საიტის "ექსკლიუზიური" მასალის გამოყენებისას აუცილებლად მიუთითეთ საიტის ლინკი!
სავტორო უფლებების დარღვევის შემჩნევის შემთხვევაში გთხოვთ დაუკავშირდით საიტის ადმინისტრაციას! litklubi@mail.ru