ჯაბუშანური გაბრიელ
გაზიარება

რასა სთხოვ უფალს 

ხუცესი შენს თავს ახვეწებ გამჩენს, 
ხატი კარს ხალხი დამდგარა ჯგუფად. 
მე გულში ეჭვი როგორ არ ჩამრჩეს: 
ასე გულდაგულ რასა სთხოვ უფალს? 
რასა სთხოვ უფალს მერყევი მზერით, 
მწუხარე მზერით და ურვის ჩემით? 
„უსმინე, ღმერთო!“- ხმობს ხევისბერი, 
„ჩემი ქმენ, ღმერთო!“- მე ვამბობ ჟინით. 
„ჩემი ქმენ, ღმერთო!“-მე შევთხოვ უფალს 
და მსხვერპლს სისხლიანს იღებს გამჩენი. 
მე შენთვის ურვა მსხვერპლივით მღუპავს 
და ეგ საკლავიც გულია ჩემი. 
რასა სთხოვ უფალს?- 
იქნებ ჩემს რაყიპს 
ავედრებ გულით მოცახცახეთი? 
ეს რომ ვიცოდე,-ცერბერის ყეფით 
„წყეულიმც იყავ!“ მოგაძახდებდი. 
ხუცესი შენს თავს ახვეწებ გამჩენს, 
ხატის წინ ხალხი დამდგარა ჯგუფად. 
მე გულში ეჭვი როგორ არ ჩამრჩეს: 
ასე გულდაგულ რასა სთხოვ უფალს.

??????