ბნელ შუაღამით დატვირთული წუთი გვიანი,
დავეძებ რითმას ჩემს ხსოვნაში თვით სიკვდილისთვის.
მესმის სიმღერა და ვკანკალებ - არ ვიცი რისთვის,
მესმის სიმღერა უვარსკვლავო და წვიმიანი.  

ძაღლი იტანჯის მარტოობით და შავი ღამით,
მას ჩემი გული ესალმება მწარე სალამით.
ძაღლი ადუმებს თავის კვნესას და ისევ იწყებს...

ო! ამ სიმღერას ჩემი სმენა ვერ დაივიწყებს,
ღამის წყვდიადში ვიღუპებით, ვქრებით ჩვენ ორი