ჭავჭავაძე ალექსანდრე
გაზიარება

ნაწყვეტი 

ესე რა მესმა მე მისგან თქმულად, 
ვარქვი, მაშ არ ვარ სრულად ბედბმულად, 
მაგრამ წამალი ჩემი მქცე სულად. 
აქამდე რასთვის გქონია ხშულად; 

აწცა შენ კიდე არვინ მიცს სრულად, 
ნუ მყოფ ბედისგან იავარ-ქმნულად, 
ჩემდა მწე ყოფად ვისგან ხარ ბრკმულად? 
რად გქონან ბაღის კარები კრულად? 

მათის განღებით მოი, მაამი. 
იამ მახარა საქმე საწამი, 
ვარდი მოაო კოკობ-ნაბამი. 

??????