აჭარ(დ)ელი
იქნებ არც მაქვს ხებერი და
იქნებ კიდეც ვაჭარბებ,
ლამაზ ციცას რომ დევნახავ,
მაინც წევიაჭარლებ.
წყალი ნაფოტს ჩამოიტანს,
ალვის ხის ჩამონათალს,
ზვინში თივას გავაფენ და
ყარდაშ! ციცას მოთაფლვას -
ვერ მასწავლი შევხედავ და
წამსვე გულში გამიარს,
ჩემი ზვინი მირჩევნია,
"ჰოტელს" - ხუთვარსკვლავიანს.
ზამთარ-ზაფხულ ვიწიწინებ,
ვიარ ყანებს, მდელოებს,
ციცას ვნახავ? - აჭარულად -
წავი ალენ დელონებ.
მერე სოფლის ბორჯგი ბიჭებს,
მუშტში გევეჯიბრები,
გავლახავ თუ გამლახავენ,
კვლავ ამფერი ვიქნები.
ციცა, ციცა, ისვენ ციცა,
ფიქრით ვეღარ ვიძინებ,
ისევ ისე ვაჭარლობ და...
ვწიწინებ და ვწიწინებ!...