აენთო გზებზე უამრავი მზე,
ვხედავ, მივდივარ, გიჟობს ჭადრები,
სამალავიდან ქარი კვლავ მიმზერს
და ზღვა ტალღებით ანამჩატები.

ვზედავ მივდივარ, ჩემ ქვეშ ზღვებია
და მოწყენილი გავყურებ სარკმელს.
ერთი ლამაზი სახის მრცხვენია,
თორემ ბოლომდე ვიტყოდი სათქმელს.