ნაოჭები
მე ვარ ერთადერთი მიმდევარი
თუმცა მე არავინ გამიგია,
იქნებ ჩემნაირი კიდევ არი
.
მხოლოდ ავანსებად გამიცია
ყველა ღამის თეთრად გახამება,
ჩემი გონება და სინდისია
ჩემთვის სამება და სახარება
.
ისევ ცუდი მიდგას ამინდები
ალბათ მაინც მიღირს დაგელოდო -
შენი წაქეზებით აფრინდება
გული – დაცემული ანგელოზი
.
შენი ფიქრი ახლა უბელოა
გრძნობებს შეცდომებად დააჭენებ
წუთებს ბედნიერს თუ უბედოებს
უშლი და ისევ უწერ განაჩენებს
.
მე კი მაშინ მოვალ როცა შვებით
ვნებას დაღლილ მკერდზე მიაძინებ...
მაშინ გაგიმხელენ ნაოჭები
ჩემი სიყვარულის სინამდვილეს.
.
როცა ძლივს მისული სახლის კართან
გული ამოჯდომას ითაკილებს
ახლადგაცნობილი კაცის ნაცვლად
მეზობლის ბავშვი როცა მიგაცილებს
.
მოვალ, როცა უკვე მიწურებად
დადგამ შენთვის მოძღვნილ სასახლეებს...
გულთან ჩამუხლული უძლურება
ყველა გულისტკენას გაპატიებს.
.
როცა არ ექნება აზრი ღალატს
როცა მიეჩვევა ყური ჭორებს
როცა თავხედი და ნაძირალა
ეჭვი საბოლოოდ მიგატოვებს
.
თვალებში კვლავ გექნება ნაპერწკლები
შუბლზე – ნაპერწკალთა ანათვალი...
მერე არასოდეს გაგეცლები
თუნდაც უკვდავება დამავალო
.
როცა ვეღარაფრით გაოცდები,
სუნთქვას დაღლილ მკერდზე მიაძინებ,
მაშინ აგიხსნიან ნაოჭები
ჩემი სიყვარულის სინამდვილეს
(ბაკურ სვანიძე)
2008
საიტის "ექსკლიუზიური" მასალის გამოყენებისას აუცილებლად მიუთითეთ საიტის ლინკი!
სავტორო უფლებების დარღვევის შემჩნევის შემთხვევაში გთხოვთ დაუკავშირდით საიტის ადმინისტრაციას! litklubi@mail.ru