შემოქმედელი დავით
გაზიარება

წრე 

ვზივართ მე და ჩემი ბიჭი 
მდინარიდან დაბრუნებულნი 
გადაჭრილ მორზე, 
სოფლის სასაფლაოს გვერდით, 
მყუდროებას მხოლოდ 
კუტკალიების ხმა არღვევს. 
ვზივართ ასე ერთმანეთის 
პირისპირ... 
მარადისობაში წამით დასიზმრებულები, 
ერთი საწყისის 
ორი საპირისპირო პოლუსი. 
მე სიკვდილისკენ ვიხრები, 
ის სიცოცხლისკენ. 
აქედან ასიოდე მეტრში 
მამაჩემის საფლავია. 
--------------------- 
წუხელ მესიზმრა 
ჩემი ბიჭის ღიმილი ჰქონდა... 

??????