იყო ექსკლიუზივი
იყო მეფე და იყო მთავარი,
აზნაურები და უაზნონი.
ზოგნი ბრძნე იყვნენ ვით ბალავარი,
ზოგნიც უზნეო და უაზრონი.
და სხვებიც იყვნენ არ სამყოფელნი,
მორწმუნე ჯვარის და ხან მთვარისა,
ყიდდა სამშობლოს - ფეხის მლოკველი
შაჰის, ყაენის თუ ხვანთქარისა.
თუმც ისევ იდგა ფარ-ხმალიანი,
მაგრამ სხვა ბედი ეწვია მუცელს,
თუ მოესმოდა ოქროს ჩხრიალი,
ოქროსვე ფიცი მზად იყო უცებ.
1949
საიტის "ექსკლიუზიური" მასალის გამოყენებისას აუცილებლად მიუთითეთ საიტის ლინკი!
სავტორო უფლებების დარღვევის შემჩნევის შემთხვევაში გთხოვთ დაუკავშირდით საიტის ადმინისტრაციას! litklubi@mail.ru