ლეონიძე გიორგი
გაზიარება

ლელის 

შველი ხარ თუ ზამბახი, სუფთა და მოკამარე,
შენ მიწისა არა ხარ, შენ არ გიცნობს სამარე,
 
შენ მთვარის ფეშქაში ხარ და ყვავილთა სამოსი,
შენზე ფიქრიც სურნელობს, ვით ცეცხლზე ბალსამოსი -
 
ჩემთვის თვალშეუდგამო, ჩემგან შესამკობი ხარ -
ერთი ხარ და ზარიფი, ათას ყვავილს სჯობიხარ.

1917


??????