ტაბიძე გალაკტიონ
გაზიარება

მაისის ვარდი 

ზამთრის სუსხში,
ნისლ-ბურუსში
გახვეული, მზეს ველოდი,
არსით სჩანდა...

მას კუკურშივე მეხმა საზარმა,
შხამით აღსავსემ, დაუდეგარმა
წაართვა ფერი...
ნელის დუდუნით წვიმას ზეცა სცრის,
ცელქი ზეფირი აქა-იქ დაჰქრის...

1910

??????