იაგუნდა

იაგუნდა! რა რიგ მსურდა, რა რიგ მსურდა, იაგუნდა,

რომ მგოსანი ვყოფილიყავ და მემღერა ჰანგი მუდამ.

მაგრამ გულმა რა იცოდა, რომ ამ ცეცხლით დაიწოდა,

ჰანგმა, ჰანგი გაიწოდა და ზარივით აგუგუნდა: იაგუნდა, იაგუნდა.

გულს რაც ჰქონდა და არ ჰქონდა, მოაგონდა, იაგუნდა,

დღეს შეხედა და დადუმდა, წარსულს გაჰყვა და დაღონდა,

შენთა თვალთა ღამე ბნელი...

იაგუნდა, იაგუნდა.

1915