მუსიკალური ფანტაზმა
სულო უმზეო, მაგრამ მზიანო
ყოველთვის, როცა ჰბერავდა ქარი,
მესმოდა ნისლის ფორტეპიანო,
ზარი, გუგუნი და ისევ ზარი.
ვერ ივიწყებდა მაშინ ვერც ერთი
საქართველოში ჰანგთა ხანდაზმას,
და თვითეული მისი კონცერტი
ეფემერისას გავდა ფანტაზმას.
სადღაც ქვითინი იყო ქალური
და სონეტების ნაზი ფერები,
სტიროდა მისი მუსიკალური
და გადარევის ეფემერები.
1916
საიტის "ექსკლიუზიური" მასალის გამოყენებისას აუცილებლად მიუთითეთ საიტის ლინკი!
სავტორო უფლებების დარღვევის შემჩნევის შემთხვევაში გთხოვთ დაუკავშირდით საიტის ადმინისტრაციას! litklubi@mail.ru