ხან უფსკრულები, ხან მწვერვალები
ელვის ბილიკზე მიდის ფეხები
და მეცემიან თოვლის ვარდები.
ხან უფსკრულეთში გადვიჩეხები,
ხან მწვერვალებზე აღვიმართები.
ხან ქარიშხალი და ხან ნიავი
მეტოლებოდა მაღალ სიონის,
არამოსალხენ დღეთა სიავე
და თეთრი კუბო კავკასიონის.
მაგრამ უცებ სხვა მოვარდა შხამი,
უცებ ორკესტრმა იპოვა წამი,
გადასრიალდა მთელი ლანდეთი:
ჩემი ახალი შარავანდედით.
1925
საიტის "ექსკლიუზიური" მასალის გამოყენებისას აუცილებლად მიუთითეთ საიტის ლინკი!
სავტორო უფლებების დარღვევის შემჩნევის შემთხვევაში გთხოვთ დაუკავშირდით საიტის ადმინისტრაციას! litklubi@mail.ru