ტაბიძე გალაკტიონ
გაზიარება

ყორანის ცრემლები 

ყორანს ცრემლით უმძიმს უპე -
როგორც შავი ყვავილი;
- დავიღუპე, დავიღუპე, -
ისმის მისი ჩხავილი.
ნისლი, წვიმა, თრთიან გარედ
უბინაო ბავშვები.
მეცოდება ვიღაც მწარედ,
ვიღაც ხელ-განაშვები.

1927

??????