* * * მე თვითონ ვიცი ჩემი ამბავი...
მე თვითონ ვიცი ჩემი ამბავი:
სადმე, სხვა მხარეს -
ჩემი ლექსები დაუსტამბავი
ჰპოვებენ მთვარეს.
კარს გამიღებენ მე წინაპრები -
გიცდიდით. ვიცით.
ხომ მიატოვე ის ნაპირები,
ჩვენი სიმტკიცით?
მომეგებება არაგვის პირი
და ხმა ძლიერი -
შენ, გალაკტიონ, კაცი ხარ გმირი
და ნიჭიერი.
შენ, ქვეყანაზე ბევრი იწვალე,
საწყალო, რია.
გარდაიცვალე, გარდაიცვალე,
არაფერია.
1927
საიტის "ექსკლიუზიური" მასალის გამოყენებისას აუცილებლად მიუთითეთ საიტის ლინკი!
სავტორო უფლებების დარღვევის შემჩნევის შემთხვევაში გთხოვთ დაუკავშირდით საიტის ადმინისტრაციას! litklubi@mail.ru