(„....ესე ქვეში (სოფელია ქართლში - გ.ლ.) სრულიად

უსჯულოთაგან ამოწყუედილი და აოხრებული არს...

არა თუ სულიერი კაცი იპოებოდეს, ყოველივე შენებულება არა იპოების“

1443 წ. სიგელი თაყა ზედგინიძისა               

„...გებრძანებინათ, კასპსსა შენობას ვაპირობთო...

კასპელი კაცი სადღა არის სულ ამოწყვეტილა“.  

                1740 წ. წერილი ამილახვრისადმი.) 

ვინ დაგაღამა, ვინ დაგასისხლა,

და შენს აკლებას, ცემას, გვემათა,

ამოწყვეტილო, გავერნებულო,

ვისი რა ტანჯვა გადაემატა? 

მაგრამ არ შესწყდა ერდოში ბოლი,

თუმცა სიკვდილმა მრავალგზის ჰკრძალა;

შენ გაგიმარჯოს დაუძლეველო,

ქართლის ცხოვრების სიცოცხლის ძალავ!..

1940