დათოს და ირაკლის
როცა რაღაცა გულს მტკენს ძალიან,
ცრემლი მოაწვიმს სევდის დარაბებს,
მივალ, გავაღებ და მიხარია,
მზეო, შენ ისე შემომანათებ.
ვხედავ, აწმყოა ფერნაცვალები,
მაგრამ მომავალს იმედით ვუმზერ,
შვილების ჩემის ლურჯი თვალები
თბილ ტალღასავით გადამდის გულზე.