ნევრიტი
გამარჯობა, ბელა, მე რეზო ვარ,
ახალგაზრდა ჩარლზის სეკუნდანტი,
სიყვარულის კარის მეეზოვე,
მონატრების ექვსი მეხუთედი.
სიჩუმეა, ბელა, რა შორია
სანდალოზი სიზმრის სირენამდე,
ჭრიჭინების მანტო-მაჟორია,
მარტოობის ძველი მარინადი.
კონიაკი ბიჭებს დაელიათ
(გამიცნო და ცოტა გამიბრაზდე),
დამთენიას დაშნით დაელიან,
მიზეზი კი რაღაც სკაბრეზული.
მაპატიე პატი ბალაგანი,
მოჩაჩული სპლინის მოჩეჩება,
ღამეების ხიბლი გარეგანი,
ეტკინება, მაგრამ მოგირჩება.
სიბნელეა, ბელა, სიბერეა,
მერე რა, რომ შენიც დაიტოვე,
გუშინდელი ქარის სიბერეა,
მერე რა, რომ ჩემსას დავიტოვებ.
წაგებულთა მჩატე დუელია,
ნაძვნარებში ბედის მოგირჩება,
დაელოდე, დილას დაელოდე,
მეტკინება, მაგრამ მოგირჩება.
საიტის "ექსკლიუზიური" მასალის გამოყენებისას აუცილებლად მიუთითეთ საიტის ლინკი!
სავტორო უფლებების დარღვევის შემჩნევის შემთხვევაში გთხოვთ დაუკავშირდით საიტის ადმინისტრაციას! litklubi@mail.ru