წუთისოფელს ზიგზაგები შვენის
წუთისოფელს ზიგზაგები შვენის-
ცოდვა-მადლის ორჭუფული ჯამი,
მარცვალ მარცვალ მიილია რტველი
ფოთოლ-ოთოლ გამობმული ამინდს.
აჰა,ბოლო ყვავილების მწკვრივიც
თუ ღვთიური ამჩატების ჩარჩო,
დაეუფლა ფერდაკარგულ ღიმილს-
მობოზებულს ყოველდღიულ ჩარჩოდ.
თანაგრძნობას გამოითხოვს მზერა,
დამძვირებელს ერთგულებით დასჯი:
მეც ასეთი სინამდვილის მჯერა,
შემკობილის მოწამებრივ გარჯით.