გძინავს დარდებიანს...
გძინავს დარდებიანს, გძინავს ღონემიხდილს, ღუმელს ვახურებავ, სანამ ბეღურები გამაიღვიძებენ- უნდა მოგეფერო, სიტყვით ჩემს დიაცს და მერე გამთენიას უკმეხ ტონს დავიკავებ, შენც შორს დაგიჭირავ, საქონ გაჰლალეავ, მჭახედ მოგიშორებ… თვალსაც გაგაყოლებ ქალავ ნაღველიანს… წლები შეგვპარვიავ თმაში თივის ღერად…
|