* * * "შენ... რეალობის პირქუშ კედელს..."

შენ...

რეალობის პირქუშ კედელს ჩამოგლეჯილო,

შენ..

შეგიძლია ბარით გვჩეხო, ჩექმით გაგვთელო...

მაგრამ ვერ იგრძნო, მარიამის ცრემლები - ნამი,

ვით ეპკურება ღვთისმშობლის ხვედრ - ჩემს საქართველოს.

შენ შეგიძლია საქართველოს ესროლო ტყვია,

იგი ჯერ ჩემთან, მერე პირმშოს მკერდთან გავარდეს...

მაგრამ ამქვეყნად თუ ერთ კაცსაც ქართველი ჰქვია,

ის გამოგიტანს კუთვნილ განაჩენს!