გაზიარება

პირველი ღამე

გავშიშვლდი შენთვის ნატურა-
ლური. . .
ჯერ გამოძერწე ჩემი ყელი
თბილი თითებით,
მერე თვალებში იხატავდი
ჩემს მუქ სილუეტს,
იმაზე სუსტად განათებულს,
ვიდრე ვსუნთქავდი.
და გულის ცემას ვატოლებდით,
როგორც ხელისგულს.
. . .
ახლა მაქვს თმები ისე თეთრი,
როგორც იმ ღამეს იყო მთვარე,
ჩემი სხეული
დავტოვე სკამზე,
ბუხართან ახლოს
და მუხლზე გიზის
გაშიშვლებული ჩემი სული,
გიგროვებს სუნთქვებს.
ვიცი, დაორთქლილ ფანჯრებს მიღმა
არის ზამთარი.
მოდი, გავიტან სხვა ოთახში
დიდ საფერფლეში დატოვებულ
ნალექიანი ფიქრების გროვას,
ყავას - პირიქით, უნალექოს
და როდესაც შემოვბრუნდები,
დამისვი მუხლზე,
ბედმა თავისი გზა იპოვოს
და მომიყევი, მოქანდაკევ,
გახსოვარ როგორ.