***სიტყვა ხელს შემოგიბრუნებს
იმისი მზერის პირბასრ ხანჯლებს
თვალებით დაეხევი...
სიტყვა აგიჯანყდება:
თავის მწარე ხვედრს
მხრებიდან გადაიგდებს...
თავის ნაღველს,
ათასწლობით რომ აგროვა,
შენს ფურცელზე ამოაზიდვებს...
შენს ძველისძველ და ბრმა სურვილს აუხირდება:
შენს სისხლს დალევს ამ ბნელ მინდორზე
და დაგმარხავს ფოთლებთან
და
მიწასთან
და
დრო-ჟამთან ერთად...
და მწვანე ხავსის ფარდაგს მოქსოვს
შენს სამარეზე...