საჯაია გიორგი
გაზიარება

განწირული თაობა 

გუშინ - 
ვერ დაბრუნდა 
ბავშვობა ომიდან... 

დღეს - 
რომ ვერ "გვიხმარეს", 
შემოგვდგნენ წიხლებით... 

ხვალ - 
ალბათ გამოვალთ 
როდესმე კომიდან... 

ზეგ - 
ჯერ არ მოსული 
სიბერით ვიღლებით... 

რა გვახსოვს? - 
ტვინების ღვრა 
თავის ქალიდან... 

და 
ნატყვიარები 
ხერხემლის მალებში... 

ვერა, 
ვერ ამოხვალ, 
შენ, ჩვენი ვალიდან, 

ღმერთო... 
და ვერასდროს 
ჩაგვხედავ თვალებში! 

??????