ბერიძე აჩი
გაზიარება

მეგობრობის დღიური უფროსებისთვის 

ჩემი მისამართი - სანაპირო 
დროის სამაჯური - "ორიენტი", 
გუშინ უღმერთობა დავაპირე, 
მყავდა ვინაიდან ორი ღმერთი. 

ჰობი - უშენობის დასასრული, 
მახსოვს დიდი ხანი ვიგონებდი, 
ფიქრი - არეული... და სასულე 
სულ მთლად გაჭედილი სტრიქონებით. 

ჩემი სავარჯიშო - პითაგორა, 
ჩემი უნიჭობა - აქსიომა, 
სახლთან სულის ბორბალს მივაგორებ 
დღესაც, ალკოჰოლის მაქსიმუმით. 

ჩემი ორეული - პოეტია 
და სხვა სამოსი არც მაბადია, 
დაბადებისწუთისმომენტიდან, 
შენში გავიღვიძე... მაპატიე. 

არა, უღმერთობა არ ივარგებს, 
შენ კი ლექსებისთვის არ გცხელა და 
წუხელ სხეულიდან ავიბარგე, 
პირჯვარს ვისახავდი მარცხენათი. 

ჰოდა, ჩემი წლების- პოეზია, 
უნდა გადავცურო (ვფიქრობ) ტივით - 
შენი ოკეანე... პროგრესია... 
მასში უსუსური მიკრობივით - 

ვრჩები. კარს მიხურავს შვეიცარი... 
მრჩება გასართობად - საქანელა, 
ჩემივ გაოცება შევიცანი, 
შენ რომ შემოიცვი დაქალება. 

გრძნობის სისხლძარღვები - ი-ჟენშენი, 
ცნება - არაფერი არ გამომდის, 
შენ კი ცხოვრობ ახლაც ისევ შენი, 
ამოჩემებული სამყაროთი. 

გუშინ უღმერთობა შევინახე, 
მყავდა ვინაიდან ორი ღმერთი, 
ჩვენი მისამართი - ჩვენი სახლი 
დროის სამაჯური - „ორიენტი“...

??????