ისევ დალი
კოცონივით მომეკიდე სიზმრებიდან,
წყაროს წყალს ვსვამ, ყელში მაინც ალი ქარობს,
კლდეებს ვეკვრი ნაკვერჩხალა თმების ფენით,
უნდა გნახო, წყურვილი რომ გამიქარვო.
არ გეგონოს აგარიდებ მეხს და გრიგალს,
ანდა ხიდად გავფენ დალალს ხრამის პირზე,
თუ ჩემს ნაცვლად ჩაეკვრები წყარიშმაფას,
ჩემს ჯიხვებსაც ტყვიას ურცხვად დაუმიზნებ.
გეფიცები, ბედს განატრებ ბეთქილისას,
შენთვისაც მყავს საბედისწროდ იერსკენი,
გაგიტყუებ წარაფისკენ სულწასულს და
დალის კლდეებს სამუდამოდ მიესკვნები.
დამიჯერე, ჩემთვის შეგქმნა მამაღმერთმა,
ანგელოზმა მოგატარა ჩემი არე.
ამიტომაც დავთმე ჩემი ქალღმერთობა
და უბრალო დიაცივით შეგიყვარე.
დამიჯერე, სიზმრებიდან ვერ გიცილებ,
ჩემს წინაშე სიყვარული გაწევს ბრალად,
რას მერჩოდა დალოცვილი მამაღმერთი,
შენისთანა ქვის კაცი რომ შემაყვარა?
ჟაბეშს ისევ გაიგებენ დალის კივილს,
თუ შენს ქორწილს მაცნობებენ ბარის ხმები,
არ გაბედო, მიღალატო ბეთქილივით,
თორემ ისევ საბედისწროდ განვრისხდები.
საიტის "ექსკლიუზიური" მასალის გამოყენებისას აუცილებლად მიუთითეთ საიტის ლინკი!
სავტორო უფლებების დარღვევის შემჩნევის შემთხვევაში გთხოვთ დაუკავშირდით საიტის ადმინისტრაციას! litklubi@mail.ru